ویال دوتارم 15 میل | داروخانه دکتر هنگامه سلیمانی

این مطالب را در این صفحه می خوانید

ویال دوتارم، نوعی ماده حاجب است که در تصویرگیری پزشکی در ام آر آی مصرف بالینی دارد. این ماده حاجب در ام آر آی و در آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی زمان T1 محیط اطراف خود را کاهش می‌دهد که باعث افزایش کنتراست مفید (CNR) می‌شود. این دارو برای انجام MRI مغزی برای نمایان‌سازی ضایعات داخل جمجمه‌ای با عروق غیرطبیعی یا مشکوک به اختلال در سد مغزی- خونی بکار می‌رود، این دارو همچنین برای نمایان‌سازی ضایعات نخاعی و بافت‌های همراه مصرف می‌شود. دوتارم ساخت کشور فرانسه می باشد، سایر داروهای حاجب امنی اسکن، ویزی پک از این گروه می باشند، جهت مشاوره دارویی با ما در تماس باشید.

دوتارم (گادوترات مگلومین) یک عامل کنتراست دهنده یونی دارای خاصیت پارامغناطیسی با ساختار ماکروسیکلیک است که در تکنیک تصویربرداری MRI به کار می رود.

مکانیسم اثر ویال دوتارم

در MRI تجسم بافت نرمال و ناسالم تا حدی وابسته به تغییرات شدت سیگنال رادیوفرکانس است که با تفاوت در چگالی پروتون و زمان ریلکسیشن طولی، عرضی ایجاد می شود، مواد کنتراست دهنده ویال دوتارم با تمایز دادن کوتاه شدن مدت زمان آرام سازی پروتون در پلاسما تجسم بافت را بهبود می بخشد.

از آنجایی که ویال دوتارم قادر به عبور از سد خونی مغزی در شرایط طبیعی نیست, تنها در صورتی برای عکس برداری از نواحی مغزی کاربرد خواهد داشت که سد خونی مغزی به دلیل سرطان، آبسه یا آنفارکتوس دچار آسیب شده باشد.

فارماکوکینتیک ویال دوتارم

توزیع: اتصال به پروتئین ندارد.

حجم توزیع: در خانم ها و آقایان به ترتیب ۱۷۹ و ۲۱۱ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است.

حذف: نیمه عمر در خانم ها و آقایان به ترتیب ۱.۴ و ۲ ساعت می باشد. در افراد با نارسایی کلیوی متوسط تا حاد به ترتیب ۵.۱ تا ۱۳.۹ ساعت می باشد.
پاک سازی کلیوی دوتارم (گادوترات مگلومین) در خانم ها و آقایان به ترتیب ۱.۲۷ و ۱.۷۴ میلی لیتر در دقیقه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است.

دفع ویال دوتارم در خانم ها و آقایان از طریق ادرار به ترتیب ۷۲.۹-۸۵.۵٪ و ۸۵.۴-۹۲٪ است.

موارد مصرف ویال دوتارم (گادوترات مگلومین)

ضایعات داخل جمجمه

در بزرگسالان و اطفال (از جمله نوزادان) برای تجسم ضایعات یا عروق غیر طبیعی در مغز یا آسیب های سد خونی مغزی (ضایعات داخل جمجمه)، ستون فقرات و بافت های مرتبط.

نتایج نشان دادند تصاویر به دست آمده از MRI با استفاده از ویال دوتارم در مقایسه با تصاویر MRI پایه، در تشخیص ضایعات دستگاه عصبی به رادیولوژیست‌ها کمک بیشتری می‌کند.

مقدار مصرف ویال دوتارم (گادوترات مگلومین)

تصویربرداری از مغز، ستون فقرات و بافت های مرتبط برای تشخیص و مشاهده نواحی آسیب دیده سد خونی مغزی یا ناهنجاری های عروقی، با استفاده از محلول تزریقی داخل وریدی با غلظت ۰.۵ میلی مول در میلی لیتر که حاوی ۳۷۶.۹ میلی گرم گادوترات مگلومین در هر میلی لیتر است:

۰.۲ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (۰.۱ میلی مول به ازای هر کیلوگرم وزن) به صورت تزریق داخل وریدی با سرعت تزریق ۲ میلی لیتر در ثانیه در بزرگسالان و ۱ تا ۲ میلی لیتر در ثانیه در کودکان

در موارد سابقه حساسیت مفرط به ید، مواد حاجب یددار یا پنی سیلین، سابقه آلرژی یا آسم، بیماری شدید قلبی- عروقی، دهیدراتاسیون، فئوکروموسیتون، نارسائی کلیوی، حملات عصبی اخیر این دارو نباید مصرف شود. در موارد خاص ذکر شده در پائین نیز نباید این دارو را استفاده کرد:

در صورت افزایش فشار خون ریوی (برای آنژیوکاردیوگرافی)، در صورت هوموسیستینوری (برای آنژیوگرافی مغزی)، در صورت بیماری برگر، ایسکمی شدید همراه با عفونت(برای آرتریوگرافی محیطی)، درصورت نقائص انعقادی(برای کولانژیوگرافی و اسپلنوپورتوگرافی)، درصورت ضایعات مغزی وخونریزی زیر عنکبوتیه(برای توموگرافی کامپیوتری مغز)، در صورت عدم تشکیل ادرار، دیابت شیرین(برای اورو گرافی دفعی)، انسداد یا عفونت حاد قسمت فوقانی مجاری ادراری(برای اوروگرافی برگشتی)، و در حضور عفونت داخل یا مجاور ناحیه(برای آرتروگرافی و دیسکوگرافی)، و در صورت عفونت قسمت فوقانی دستگاه تنفس(برای دیسکوگرافی).

در این باره بیشتر بدانیم

قرص متفورمین هگزال 500

در میلوگرافی یا معاینه کیست‌ها یا سینوس‌های پشتی که ممکن است با فضای زیر عنکبوتیه مرتبط باشند، استفاده از این مواد حاجب توصیه نمی‌شود.

برای جلوگیری از آسپیراسیون محتویات معده پیش از انجام آزمون غذا مصرف نشود، اما خوردن مایعات رقیق منعی ندارد.

مصرف ترکیبات حاجب یددار ممکن است با آزمون‌های عملکرد تیروئید، شمارش گلبول ها، آزمایش‌های انعقاد خون و بعضی از آزمون‌های خاص ادرار، تداخل داشته باشد.

قبل از تجویز مقدار اصلی، تزریق داخل وریدی ۱-۵/۰میلی لیتر از فراورده به منظور آزمون حساسیت توصیه می‌شود. اگر چه وسایل لازم برای جلوگیری از واکنشهای حساسیتی باید در دسترس باشند.

در افراد خیلی جوان یا پیر و بیماران ناتوان، بیماران مبتلا به فشار خون بالا، نارسائی کبدی، بیماری قلبی پیشرفته، فئوکروموسیتوم، کم خونی داسی شکل، پر کاری غده تیروئید و بیماران مستعد به ابتلا به نارسائی کلیوی احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.

برای تشخیص به موقع آریتمی در حین آزمایش آرتریوگرافی عروق کرونر و آنژیوکاردیوگرافی انجام الکتروکاردیوگرافی ضروری است.

تجویزگلوکوکورتیکوئیدها و آنتی هیستامین‌ها به منظور کاهش بروز و شدت واکنشهای شدید در بیماران پرخطر (مثل آسم، سابقه آلرژی یا حساسیت به پنی سیلین، دهیدراتاسیون، سابقه حملات صرعی و فئوکروموسیتوم) توصیه می‌شود.

قطع موقتی شیردهی (حداقل ۲۴ ساعت) بعد از تجویز دارو توصیه می‌شود.

با مصرف دیاتریزوات مگلومین تزریقی به خصوص در صورت تزریق‌های مکرر، احتمال بروز تشنج در شیرخواران وجود دارد.

به علت اثر اسموتیک این داروها در دفع و از دست رفتن آب بدن از طریق ادرار، در شیر خواران، خردسالان یا بیماران سالخورده، به خصوص در صورت ابتلا به پرادراری، کم ادراری، دیابت یا کاهش قبلی آب بدن ممکن است بدتر شود. به منظور جلوگیری از دهیدراتاسیون، باید قبل از آزمایش به مقدار کافی مایعات به بیمار داده شود. احتمال بروز نارسائی کلیوی در بیماران سالخورده بیشتر است.

در صورت وجود تصلب شرائین مغزی، افزایش فشار داخل جمجمه، ضایعات اولیه یا متاستاتیک مغز با احتیاط مصرف گردد.

به دلیل حساسیت متقاطع، بیماران حساس به مواد حاجب رادیواکتیو یددار ممکن است نسبت به این دارو نیز حساسیت نشان بدهند.

موارد منع مصرف ویال دوتارم

سابقه واکنش های ازدیاد حساسیتی به این دارو

عوارض جانبی دوتارم (گادوترات مگلومین)

سردرد

در بزرگسالان ۱-۱۰٪ – در اطفال۱.۵٪

تداخلات دارویی ویال دوتارم

آتنولول , پروپرانولول

• بتابلاکرها: مطالعات محدودی نشان داده اند که استفاده از مواد حاجب وریدی در بیمارانی که از داروهای بتابلاکر (مانند آتنولول و پروپروپرانولول) استفاده می کنند احتمال بروز افت شدید فشار خون و/یا واکنش های ازدیاد حساسیتی را در آن ها افزایش می دهد. به علاوه واکنش های حساسیتی در این افراد به سختی درمان می شود.

• مسدود کننده های کانال کلسیمی: مصرف همزمان این داروها با مواد حاجب یونی، سبب افزایش اثرات قلبی عروقی مواد حاجب می شود.

هشدارهای ویال دوتارم

عوامل کنتراست دهنده با پایه گادولینیوم مانند ویال دوتارم خطر ابتلا به فیبروز سیستمیک نفروژنیک (NSF) را در میان بیماران مبتلا به اختلال در دفع دارو افزایش می دهد.

از تجویز این عوامل در این بیماران اجتناب کنید مگر اینکه دریافت اطلاعات تشخیص ضروری باشد و یا داروی کنتراست دهنده دیگری دردسترس نباشد. NSF ممکن است منجر به فیبروز کشنده یا ناتوان کننده ای شود که پوست، عضلات واندام های داخلی را تحت تاثیر قرار می دهد.

خطر NSF در بیماران مزمن و شدید (با GFR<30) و یا در آسیب حاد کلیوی بیشتر است.

بیماران را از نظر آسیب حاد کلیوی و سایر شرایطی که ممکن است عملکرد کلیوی را کاهش دهد غربال گری کنید.

برای بیمارانی که بیشترین خطر برای بروز NSF را دارند، از دوز توصیه شده تجاوز نکنید و مدت زمان کافی برای دفع کامل دارو از بدن را قبل از تجویز دوز بعدی لحاظ کنید.

در این باره بیشتر بدانیم

واکسن پاپیلوگارد

واکنش های آنافیلاکتیک و شبه آنافیلاکتیک با مصرف ویال دوتارم گزارش شده و ممکن است شامل تظاهرات قلبی عروقی، تنفسی و یا پوستی باشد که می تواند منجر به ایست قلبی و مرگ شود.

در بیماران دچار کاهش مزمن عملکرد کلیوی که از ویال دوتارم استفاده کرده اند، آسیب حاد کلیوی که نیازمند دیالیز است گزارش شده است.

خطر ابتلا به مشکلات مغزی در اثر استفاده مکرر از عوامل کنتراست دهنده با پایه گادولینیم در MRI افزایش می یابد.

مصرف هم‌زمان با داروهای تنگ‌کننده عروق می‌تواند خطرات بروز اثرات عصبی این دارو را افزایش دهد.

مصرف هم‌ زمان با آنتاگونیست‌های بتا باعث بروز واکنشهای آنافیلاکتوئید می گردد. مصرف ویال دوتارم با داروهای خوراکی پرتونگاری کیسه صفرا احتمال سمیت کلیوی را افزایش می‌دهد.

مصرف هم‌ زمان ویال دوتارم با داروهای ضد فشار خون بالا، باعث افت شدید فشار خون می‌شود.

تجویز اینترلوکین ۲ با این دارو، احتمال بروز عوارض تأخیری مواد حاجب داخل وریدی را افزایش می‌دهد.

نکات قابل توصیه ویال دوتارم

به پزشک خود اطلاع دهید اگر سابقه بیماری کلیوی یا مصرف داروهای کنتراست دهنده حاوی ویال دوتارم را دارید چرا که این موارد سبب اختلال در دفع دارو می شوند و متعاقباً خطر بروز NFS افزایش می یابد.

لذا در صورت بروز احساس سوزش در پوست، پوسته پوسته شدن، خارش، تورم، سفت شدن و ضخیم شدن پوست، ضایعات قرمز یا تیره روی پوست، سفتی در مفاصل همراه با مشکل در حرکت، خم کردن یا صاف کردن دست ها، پاها، درد در استخوان ران یا دنده ها، یا ضعف عضلانی با پزشک خود تماس بگیرید.

زنان باردار را از خطر بالقوه قرار گرفتن جنین در معرض این داروها در دوران بارداری آگاه کنید.

باید قبل از انجام آزمون، به بیمار نحوه انجام پروسیجر توضیح داده شود ، این کار به منظور حفظ آرامش و خونسردی بیمار می باشد.

برگه رضایت عمل مبنی برانجام پروسیجر و خطرات احتمالی ناشی از انجام آن باید توسط بیمار و همراهان درجه یک قبل از انجام آزمون، تکمیل شده و امضا و ممهور به اثر انگشت شود.

در مواردی که بیمار باردار است ، انجام آزمون باید حدالمقدور به بعد موکول شود و یا پروسیجرهایی که نیاز به اشعه و ماده حاجب ندارند ، جایگزین آن گردند.

بیماران باید ازنظرسابقه حساسیت داروئی،موادغذایی وبیماریهایی خاص باید مورد غربالگری قرار گیرند.

در بیمارانی که سابقه حساسیت به دارو و یا بیماری خاص دارند ، احتمال وقوع واکنش ناخواسته ناشی از تزریق ماده حاجب بیشتر است.

بیماریهای خاص شامل؛ دیابت ، بیماری میلوم مولتیپل ، فئوکروموسایتوما ، بیماری خونی داسی شکل هموزیگوس و اختلال تیروئیدی شناخته شده و… می باشند.

چک کردن آزمایشات بیمار مانند Cr ، PT، PTT ، BUNو INR وسایر فاکتورهای خونی الزامیست.

اقدامات پیشگیرانه در مورد بیماران با ریسک بالا،شامل، پره مدیکاسیون با آنتی هیستامین ها و کورتیکواستروئیدها برای اجتناب یا کاهش وقوع واکنش های آلرژیک می باشد.

البته ویال دوتارم از وقوع واکنش های جدی تهدید کننده حیات جلوگیری نمی کند ، اما ممکن است شیوع و شدت آنها را کاهش دهد.

باید در مورد بیماران با این سوابق یا اختلالات، احتیاط فراوان بعمل آید.

از آنژیوکت یا وسیله تزریق کننده متناسب با سن ، نوع واندازه رگ ، نوع پروسیجر و سرعت جریان خون عروق مربوطه استفاده گردد.

ازشریان یا ورید مناسب (ورید پروگزیمال ساعد دست قسمت داخلی برای تزریق سیستم کلیوی،کبدی وصفراوی در سی تی و رادیوگرافی ارجح است) استفاده شود.

ضمن اینکه خالی بودن مثانه قبل از انجام آزمون الزامی است.

پروسیجرهای تشخیصی که مستلزم استفاده از مواد حاجب یددار هستند ، باید مستقیماً توسط افراد خبره و ماهر انجام شوند.

ترالی اورژانس کاملاً مجهز یا تجهیزات معادل و همچنین افراد کارآمد در تشخیص و درمان واکنش ناخواسته به ماده حاجب از هر نوع باید همیشه در دسترس باشند.

تزریق ماده حاجب نباید به تنهایی و در جای خلوت و بدون امکانات و تجهیزات مناسب انجام نشود.

درمواردی که حین تزریق پارگی رگ یا نشت ماده حاجب اتفاق افتاد ، فوراً تزریق متوقف، و رگ دیگری جایگزین آن گردد.

اگر در طول تزریق واکنش ناخواسته اتفاق افتاد ، تزریق باید بلافاصله متوقف گردد.

در این باره بیشتر بدانیم

قرص آسنترا 50

بیماران دریافت کننده مواد کنتراست به ویژه آنهایی که از طبی ناپایدار هستند باید از نزدیک تحت نظرباشند .

باقی ماندن آنژیوکت (باز بودن رگ) وکنترل محل تزریق حداقل تا نیم ساعت پس از آزمون، از جمله نکاتی است که باید رعایت شود.

چون وقوع حساسیت از بدو تزریق تا ۴۰ دقیقه پس از تزریق درحداکثر است ، گرچه در برخی منابع تا ۴۸ ساعت بعد از تزریق واکنش ماده حاجب گزارش شده است.

در بیماران با اختلال در عملکرد کلیه، بیماریهای همزمان کلیه و کبد ، بیماری کلیوی قلبی ، تیروتوکسیکوز شدید، میلوماتوز، یا آنوری، تجویز مواد حاجب، باید با احتیاط انجام شود.

در مواردی که کراتنین بیمار بالا است ، رعایت مواردی چون، ستفاده ازماده کنتراست غیر یونی با اسمولاریته پایین ، هماهنگی با بخش دیالیز در صورت لزوم وجایگزینی سایرروشهای تشخیصی دیگر مناسب است.

در کسانی که ماده حاجب کوله سیستوگرافی دریافت کرده اند ، تزریق ماده حاجب احتمال آسیب به کلیه وکبد را بیشترمی کند.

مسمومیت کلیوی در چندین بیمار مبتلا به اختلال کبد که ماده کنتراست خوراکی کوله سیستوگرافی وبه دنبال آن مواد کنتراست داخل عروقی دریافت کرده اند دیده شده است .

بنابراین تجویز هرگونه ماده حاجب داخل عروقی در بیمارانی که به تازگی ماده کنتراست کله سیستوگرافی دریافت کرده اند، باید به تاخیر افتد.

تجویز موادحاجب یددار به طور داخل عروقی در بیماران مبتلابه میلوم مولتیپل یا دیگر بیماریهای پاراپروتئیناسئوس که مستعد به نارسایی و یا بی کفایتی کلیوی ناشی از داروهستند، بالقوه مخاطره آمیز است.

ضمن اینکه ترکیب تزریق ماده کنتراست و دهیدراتاسیون باهم می تواند سبب شدت بیشتر بیماری میلوما شود.

احتیاطات ویژه در این مورد شامل، حفظ هیدراسیون طبیعی وکنترل دقیق کراتنین سرم بیماراست .

گزارش هایی ثبت شده ازطوفان تیروییدی متعاقب تزریق ماده حاجب یددار داخل عروقی در بیماران هیپوتیروئیدی یا دارای ندول غده تیروئید با عملکرد خودکار ، پیشنهاد میکند که این خطر اضافی باید در چنین بیمارانی قبل از استفاده از هر ماده کنتراست ارزیابی شود.

در بیماری ندولار تیروئید تزریق ماده حاجب یددار باعث بیماری هیپرتیروئیدیسم می شود.

تزریق ماده حاجب باعث اختلال در تست های تیروئیدی می شود، بنابراین لازم است آزمونهای تیروئیدی یک هفته به تاخیر بیافتند.

در بیماری فئوکروموسایتوما تزریق ماده حاجب، باعث افزایش فشار بحرانی می شود.

مصرف در بارداری ویال دوتارم

داده های معتبر و مستند مبنی بر عوارض ویال دوتارم در زنان باردار یافت نشده است. در حالی که عبور ویال دوتارم از جفت نامشخص است ولی سایر داروهای این خانواده از جفت عبور می کنند لذا دقت و احتیاط لازم در این خصوص مبذول شود.

مصرف در شیردهی ویال دوتارم

هیچ اطلاعاتی در مورد ترشح گادوترات مگلومین در شیر مادر وجود ندارد. با این حال، داده های شیردهی منتشر شده در سایر کنتراست دهنده های حاوی گادولینیوم (GBCA) نشان می دهد که ۰.۰۱ تا ۰.۰۴ درصد از دوز گادولینیوم در شیر مادر وجود دارد.

علاوه بر این، جذب گوارشی GBCA در نوزاد شیرده نیز محدود است. مزایای رشد و سلامت تغذیه با شیر مادر همراه با نیاز بالینی مادر برای درمان و هرگونه عوارض جانبی بالقوه و شرایط مادر باید زمان تجویز دارو برای این دست از بیماران مورد بررسی قرار گیرد.