شربت اورفیریل سافت ۶۰

شربت اورفیریل سافت ۶۰ (۳۰۰میلی گرم/۵میلی لیتر)، این دارو در درمان صرع ساده و پیچیده غالباً مصرف می شود. این شربت ساخت کشور آلمان است، پیشنهاد متداول پزشکان جهت کنترل صرع کودکان، شربت اورفیریل سافت ۶۰ دارای داروی سدیم والپروات است، جهت مصرف این دارو با ما در تماس باشید.

هشدارهای مصرف شربت اورفیریل سافت ۶۰ :

۱- قبل از شروع درمان و در طول ۶ ماه اول درمان با این دارو، باید عملکرد کبد تحت نظر باشد.

۲- در صورت وجود نارسایی شدید کلیه، لوپوس اریتماتوز سیستمیک یا پورفیری با احتیاط فراوان مصرف شود.

۳- اختلال عملکرد کبد (از جمله نارسایی کبدی کشنده) با مصرف این دارو ممکن است در کودکان کمتر از۳ سال، افرادی که اختلالات متابولیک یا دژنراتیو دارند، در حالت اختلال ارگانیک مغزی یا تشنجات شدید همراه با عقب‎ ماندگی ذهنی، ‌بروز کند.

۴- در صورت بروز درد حاد شکمیی که ممکن است نشانه پانکراتیت باشد، باید مراقبت ‌های لازم انجام شود.

مقدار مصرف شربت اورفیریل سافت ۶۰ :

میزان مصرف این دارو باید حتما توسط پزشک تعیین گردد.

تنها پزشک شما می تواند برنامه درمان شخصی شما را طرح ریزی نماید.

داروها صرع را درمان نمی کنند، اما اغلب آنها تشنج را کنترل می کنند.

حدود ۸۰% از افراد مبتلا به صرع با درمان مناسب، تشنج های خود را با دارو کنترل می کنند

دوره درمان تشنج می تواند چندماه یا تا آخر عمر باشد.

موارد احتیاط شربت اورفیریل سافت ۶۰:

در صورت بارداری، شیردهی، دیابت، نقص کلیوی یا کبدی قبل از مصرف دارو به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.

شربت اورفیریل سافت ۶۰، که از گروه داروهای ضد صرع می باشد می تواند بر پیشگیری از بارداری تأثیر بگذارند. شربت اورفیریل سافت ۶۰ حتی اثرات برخی روش های پیشگیری از بارداری را کاهش دهد. علاوه بر آن، داروهای ضد تشنج در دوران بارداری ممکن است بر جنین و سلامتی مادر تأثیر منفی داشته باشد. برای همین داروهای ضد تشنج باید طبق دستور پزشک مصرف شوند.

تحقیقات نشان داده است که والپروات سدیم (شربت اورفیریل سافت ۶۰ ) نسبت به سایر داروهای ضد تشنج خطرات بیشتری در دوران بارداری دارد. بنابراین زنانی که باردار هستند، یا قصد دارند در آینده باردار شوند، نباید از والپروات سدیم استفاده کنند. مگر اینکه سایر داروهای ضد صرع مؤثر نباشند. اگر زنی تصمیم به بارداری دارد، باید برای درمان صرع و برنامه ریزی برای بارداری با پزشک مشورت کند. حتی بعد از زایمان در مورد نوع دارو، دوز و چگونگی مصرف آن به پزشک مراجعه کند.

قبل از شروع درمان و در طول ۶ ماه اول درمان با این دارو، باید عملکرد کبد تحت نظر باشد

در صورت وجود نارسایی شدید کلیه، لوپوس اریتماتوز سیستمیک یا پورفیری با احتیاط فراوان مصرف شود.

اختلال عملکرد کبد (از جمله نارسایی کبدی کشنده) با مصرف شربت اورفیریل سافت ۶۰ ممکن است در کودکان کمتر از۳ سال، افرادی که اختلالات متابولیک یا دژنراتیو دارند، در حالت اختلال ارگانیک مغزی یا تشنجات شدید همراه با عقب‎ ماندگی ذهنی، ‌بروز کند.

در صورت بروز درد حاد شکمی پس از مصرف شربت اورفیریل سافت ۶۰،  که ممکن است نشانه پانکراتیت باشد، باید مراقبت ‌های لازم انجام شود.

تداخل دارویی شربت اورفیریل سافت ۶۰ :

این دارو غالباً غلظت پلاسمایی فنوباربیتال و فنی‎ توئین و گاهی نیز غلظت پلاسمایی اتوسوکسیمید و پریمیدون را زیاد می‌ کند. دارو ‌های ضدافسردگی و ضدجنون با کاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجی این دارو مقابله می‌ کنند.

سایمتیدین با مهار آنزیم ‌های کبدی،غلظت پلاسمایی والپروات را افزایش می ‌دهد.

تجویز همزمان دارو ‌های ضدصرع، موجب افزایش سمیت دارو می‌ گردد، بدون این که اثرات درمانی آن افزایش یابد. کلروکین با اثر ضدتشنجی این دارو مقابله می‌ کند. غلظت سرمی و نیمه عمر والپروات، در صورت مصرف همزمان با کاربامازپین ممکن است کاهش یابد. نیمه عمر لاموتریژین، در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است افزایش یابد.

تداخلات دارویی می تواند بین داروهای مختلف و ضد تشنج و سایر داروها رخ دهد. بهتر است قبل از مصرف داروهای تشنج، در مورد مکمل های غذایی یا سایر داروهای مصرفی با پزشک مشورت کنید.

الکل می تواند بر کارایی شربت اورفیریل سافت ۶۰ تأثیر بگذارد. حتی گاهی در برخی از افراد (خصوصاً هنگام خماری) باعث ایجاد تشنج می شود. عوارض و تداخل دارویی داروهای ضد تشنج به نوع دارو، میزان الکل و واکنش بدن به الکل بستگی دارد.

هدف از مصرف شربت اورفیریل سافت ۶۰ پیشگیری از تشنج بدون عوارض جانبی است. با این حال، برخی از کودکان ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. اما بروز این عوارض احتمال دارد با گذشت چند هفته از بین بروند. اگر تشنج در کودکان به خوبی کنترل نشود، خود تشنج می توانند بر رفتار کودک تأثیر بگذارد.

برخی از تغییرات رفتاری کودک به مواردی مانند محل تشنج در مغز، واکنش مغز و شدت بیماری بستگی دارد. احساس و واکنش کودک نسبت به صرع و داروهایی که مصرف می کند می تواند باعث تغییرات رفتاری کودک شود.

بروز واکنش های آلرژیک در مصرف داروهای ضد تشنج به ندرت دیده می شود. واکنش های آلرژیک معمولاً پس از مصرف داروهای ضد صرع خیلی سریع رخ می دهد. ضایعات و خارش پوستی اغلب اولین علامت، واکنش آلرژیک هستند.

شرایط نگهداری شربت اورفیریل سافت ۶۰ :

شربت اورفیریل سافت ۶۰، را باید در دمای ۱۵-۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری شود.

 

کشور تولید کننده شربت اورفیریل ۶۰ :

شربت اورفیریل سافت ۶۰ ساخت یک شرکت تولیدی در کشور آلمان است.

شکل فراورده شربت اورفیریل سافت ۶۰ :

شربت اورفیریل سافت ۳۰۰میلی گرم/۵میلی لیتر.

رایج ترین داروهای ضد تشنج:

درمان اولیه برای تشنج عمومی تونیک کلونیک شامل اسید والپروئیک، لاموتریژین و توپیرامات است. برای تشنج جزئی، بیشتر از داروهای کاربامازپین و فنیتوئین استفاده می شود. علاوه بر این، فنوباربیتال اغلب داروی انتخابی برای تشنج در کودکان خردسال می باشد.

والپروات برای درمان تشنج جزئی، پنهاان و کلی تونیک-کلونیک استفاده می شود. والپروات می تواند باعث بروز عوارض جانبی مانند سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، لرزش، ریزش مو، افزایش وزن شود .

علاوه برا آن والپروات گاهی منجر به افسردگی در بزرگسالان، تحریک پذیری در کودکان، کاهش توجه، اختلال در تفکر شود. در طولانی مدت، این دارو می تواند باعث ضعف استخوان، تورم مچ پا، دوره قاعدگی نامنظم شود.

اثرات نادر و خطرناک تر والپروات کاهش شنوایی، آسیب کبدی، کاهش پلاکت ها و مشکلات لوزالمعده می باشد.

نکات قابل توصیه مربوط به شربت اورفیریل سافت ۶۰:

۱- قبل از شروع درمان با این دارو از عدم وجود زمینه یا عوامل مستعدکننده خونریزی در بیمار باید اطمینان حاصل شود.

۲- از قطع ناگهانی مصرف شربت اورفیریل سافت ۶۰ باید خودداری شود.

۳- به بیمار یا اطرافیان او علائم بروز اختلالات خونی یا کبدی باید توضیح داده شود و توصیه می‌ گردد که در صورت بروز این علائم به پزشک مراجعه شود.

۴- در صورتی که با مصرف این دارو، استفراغ، بی ‎اشتهایی، زردی، خواب ‎آلودگی یا عدم کنترل تشنج بروز کرد، بلافاصله درمان با این دارو با نظر پزشک باید متوقف گردد.

۵- هنگام رانندگی یا کار با ماشین ‎آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، ‌باید احتیاط نمود.

۶- خوردن شربت اورفیریل سافت ۶۰  را با شیر نباید مصرف نمود.

با سایر داروهای ضد صرع بیشتر آشنا شوید:

لاکوزامید

این دارو برای درمان تشنج جزئی در بزرگسالان کاربرد دارد. ممکن است به تنهایی و یا با داروهای دیگر و به صورت قرص، محلول خوراکی یا نوع تزریقی آن استفاده می شود.

عوارض جانبی آن سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، ضایعات پوستی و تغییر در ضربان قلب با ضعف احتمالی می باشد.

 

لاموتریژین

لاموتریژین، برخی از تشنج های عمومی و تشنج مختلط را درمان می کند. لاموترژین، عوارض کمی دارد، اما فرد به ندرت دچار سرگیجه، اختلال خواب، بثورات و یا مشکلات معده می شود.

 

لوتیراستام

این دارو به صورت ترکیب با سایر داروهای صرع استفاده می شود. همچنین برای درمان تشنج جزئی، تشنج عمومی و تشنج میوکلونیک (لرزهای عضلانی) مصرف می شود. عوارض جانبی Levetiracetam، خستگی، تغییرات رفتاری، سردرد، علائم آنفلوانزا، کاهش وزن و تغییرات در CBC می باشد.

 

اکسی کاربامازپین

اکسی کاربامازپین، به صورت یک بار در روز به تنهایی یا همراه با داروهای دیگر برای تشنج جزئی استفاده می شود.

عوارض جانبی رایج اکسی کاربامازپین، شامل سرگیجه، خواب آلودگی، سردرد، استفراغ، دوبینی و اختلال در تعادل است.

 

پرامپانل

پرامپانل برای معالجه تشنج ناشی از شروع جزئی و تشنج عمومی تونیک-کلونیک عمومی می باشد. مصرف پرامپانل برای سن ۱۲ سال و بالاتر تأیید شده است.

عوارض جدی و احتمالی پرامپانل شامل افزایش وزن و تغییرات شدید در روحیه و رفتار و تغییر وضعیت روانی است. پرامپانل ممکن است منجر به تحریک پذیری، پرخاشگری، عصبانیت، افکار خودکشی، اضطراب، پارانویا، روحیه سرخوشی، آشفتگی شود.

 

فنوباربیتول

فنوباربیتول، قدیمی ترین داروی صرع می باشد. این دارو به علت اثر بخشی و ارزان بودن آن، هنوز کاربرد دارد. ولی می تواند باعث خواب آلودگی، تغییر در رفتار، نقائص هنگام تولد، از دست دادن حافظه و افسردگی شود.

 

فنیتوئین

فنیتوئین برای کنترل تشنج جزئی و تشنج کلی تونیک کلونیک استفاده می شود. فنیتوئین به صورت تزریق وریدی (داخل وریدی) در بیمارستان برای کنترل سریع تشنج فعال کاربرد دارد. از عوارض جانبی فنیتوئین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

آکنه
سرگیجه
خستگی
بیماری لثه
اختلال در تکلم
افزایش مو (هیرسوتیسم)
نقائص هنگام تولد و مادرزادی
در طولانی مدت، این دارو می تواند باعث ضعیف شدن استخوان شود.

 

پرگابالین

پرگابالین همراه با سایر داروهای صرع برای درمان تشنج جزئی استفاده می شود. اما پرگابالین بیشتر در درمان درد نوروپاتی کاربرد دارد. عوارض جانبی پرگابالین شامل سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان، تاری دید، می باشد. این دارو گاهی باعث افزایش وزن و مشکل در تمرکز و تورم دست و پا می شود.

 

تیگابین

از تیگابین برای درمان تشنج جزئی و یا تشنج عمومی استفاده می شود. عوارض جانبی رایج آن شامل سرگیجه، خستگی، ضعف، تحریک پذیری، اضطراب و سردرگمی است.

 

توپیرامات

از توپیرامات برای درمان تشنج جزئی یا کلی تونیک-کلونیک استفاده می شود. توپیرامات دارای عوارض جانبی زیادی می شود، که برخی از آن ها عبارتند از:

سرگیجه
عصبی بودن
کاهش وزن
خواب آلودگی
مشکلات گفتار
مشکلات بینایی
مشکلات حافظه
افزایش خطر ابتلا به گلوکوم
کاهش عرق کردن و افزایش درجه حرارت بدن
والپروات، والپروئیک اسید
والپروات برای درمان تشنج جزئی، پنهاان و کلی تونیک-کلونیک استفاده می شود. والپروات می تواند باعث بروز عوارض جانبی مانند سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، لرزش، ریزش مو، افزایش وزن شود . علاوه برا آن والپروات گاهی منجر به افسردگی در بزرگسالان، تحریک پذیری در کودکان، کاهش توجه، اختلال در تفکر شود.

در طولانی مدت، این دارو می تواند باعث ضعف استخوان، تورم مچ پا، دوره قاعدگی نامنظم شود. اثرات نادر و خطرناک تر والپروات کاهش شنوایی، آسیب کبدی، کاهش پلاکت ها و مشکلات لوزالمعده می باشد.

 

 

زونیسامید

زونیسامید برای درمان تشنج جزئی، عمومی و میوکلون استفاده می شود. عوارض جانبی زونیسامید شامل خواب آلودگی، سرگیجه، سنگ کلیه، ناراحتی معده، سردرد و ضایعات پوستی می باشد.

 

بیواراستام

Brivaracetam به عنوان یک درمان جانبی همراه با سایر داروهای ضد تشنج جزئی کاربرد دارد. Brivaracetam برای بیماران ۱۶ سال و سن های بالاتر تجویز می شود.

عوارض جانبی احتمالی Brivaracetam شامل خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی، حالت تهوع و استفراغ است.

 

کانابیدیول

در سال ۲۰۱۸ Cannabidiol برای معالجه تشنج شدید و مبتلایان به سندرم لنوکس-گاستاوت و سندرم دراوت تأیید شد. عوارض جانبی شایع Cannabidiol شامل بی حالی، خواب آلودگی، خستگی، افزایش اشتها، اسهال و اختلالات خواب است.

 

کاربامازپین

کاربامازپین انتخاب اول برای درمان تشنج جزئی، کلی و تونیک کلونیک و مخلوط می باشد. عوارض جانبی شایع آن شامل خستگی، تغییر دید، تهوع، سرگیجه، ضایعات پوستی است.

عوارض جانبی داروهای ضد تشنج | پزشکت

دیازپام لورازپام و آرامبخش های مشابه مانند کلونازپام

دیازپام در درمان کوتاه مدت انواع تشنج مؤثر است. اغلب در موارد اورژانسی برای متوقف کردن تشنج به ویژه صرع مورد استفاده قرار می گیرد.
دیازپام همچنین می تواند به عنوان شیاف رکتوم تجویز شود. عوارض جانبی داروهای آرامبخش شامل:

خستگی
افسردگی
عدم تعادل
حالت تهوع
کاهش اشتها
Valium در کودکان می توانند باعث بیش فعالی شود.

 

Eslicarbazepine

Eslicarbazepine به صورت یک بار در روز به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد تشنج استفاده می شود. این دارو بیشتر برای درمان تشنج جزئی کار برد دارد.

شایع ترین عوارض جانبی Eslicarbazepine شامل:

لرزش
آتاکسی
سردرد
تاری دید
سرگیجه
خستگی
حالت تهوع و استفراغ
Ethosuximide
برای درمان تشنج پنهان استفاده می شود. عوارض جانبی آن شامل:

تهوع
استفراغ
کاهش وزن
کاهش اشتها

 

فلبامات

فلبامات تشنج جزئی و عمومی در سندرم لنوکس-گاستوت را درمان می کند. فلبامات به ندرت و فقط در مواردی که هیچ داروی دیگری مؤثر نباشد، مورد استفاده قرار می گیرد.

عوارض جانبی فلبامات شامل:

سردرد
افسردگی
کاهش وزن
اختلال خواب
کاهش اشتها

سئوالات متداول: 

 

 

مطالب پیشنهادی:

عوارض پوستی داروهای ضد تشنج

شربت لوبل برای کودکان

عوارض شربت تگرتول برای کودکان

ایا قرص فنوباربیتال از تشنج جلوگیری میکند

قیمت شربت اورفیریل

شربت اپیلیم

Orfiril Saft

خرید اینترنتی شربت اورفیریل سافت ۶۰

قیمت شربت اورفیریل سافت ۶۰

 

 

در مورد این مقاله بیشتر بخوانید.

 

 

نحوه خرید از داروخانه دکتر هنگامه سلیمانی.

 

 

با ما تماس بگیرید