شربت لیسکانتین

شربت لیسکانتین سافت ۲۵۰، سوسپانسین خوراکی پریمیدون می باشد که توسط شرکت شفایاب وارد و توزیع می گردد، این شربت تولید شرکت آلمانی دیستین می باشد، جهت تهیه داروهای مورد درخواست خود از ما استعلام بگیرید، این دارو در درمان حملات تشنجی ژنرالیزه تونیک–کلونیک (صرع بزرگ)، میوکلونیک شبانه، حملات تشنجی پارشیال پیچیده (سایکوموتور) و ساده پارشیال (کورتیکال فوکال) و در درمان لرزش essential مصرف می ‌شود.

هشدارهای مصرف شربت لیسکانتین :

در صورت وجود نارسایی کبد یا کلیه و بیماری تنفسی مانند آسم یا آمفیزم با احتیاط فراوان تجویز شود.

عوارض جانبی شربت لیسکانتین :

در صورت وجود نارسایی کبد یا کلیه و بیماری تنفسی مانند آسم یا آمفیزم با احتیاط فراوان تجویز شود.

تداخل های دارویی شربت لیسکانتین:

این دارو غالباً غلظت پلاسمایی کاربامازپین، کلونازپام، فنی‎توئین و والپروات و در مواردی اتوسوکسیمید راکاهش می‌دهد. این دارو موجب افزایش متابولیسم وارفارین، دارو ‌های ضدافسردگی سه حلقه ای، دیگوکسین، کورتیکوستروئید ‌ها، سیکلوسپورین، ضدبارداری های خوراکی و تئوفیلین شده و در نتیجه اثرات این دارو ‌ها را کاهش می ‌دهد.

گاهی اوقات نیز غلظت پلاسمایی اتوسوکسیمید و پریمیدون را کم می‌ کند. اسید استیل سالیسیلیک، دارو ‌های ضدباکتریایی شامل کلرامفنیکل، سیکلوسرین، ایزونیازید، کوتریموکسازول و مترونیدازول و نیز فلوکستین، دیلتیازم، نیفدیپین و سایمتیدین غلظت پلاسمایی فنی‎توئین را زیاد می ‌کنند. این دارو متابولیسم وارفارین را کاهش می ‌دهد.

دارو‌ های ضدافسردگی و ضدجنون باکاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجی این دارو مقابله می ‌کنند. فنی‎توئین غلظت پلاسمایی دارو‌ های ضدافسردگی سه حلقه ای را کاهش می‌ دهد. متابولیسم سیکلوسپورین توسط فنی ‎توئین سریع شده و در نتیجه غلظت پلاسمایی آن کاهش می‎ یابد. فنی ‎توئین متابولیسم ضدبارداری های خوراکی را افزایش و در نتیجه اثر آن ها را کاهش می‌ دهد. متابولیسم فنی ‎توئین در صورت مصرف همزمان با فلوکونازول، ایتراکونازول، کتوکونازول و میکونازول کاهش می‎ یابد و در نتیجه غلظت پلاسمایی آن افزایش می یابد.

نکات قابل توصیه برای شربت لیسکانتین :

۱- از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود.
۲- هنگام رانندگی یا کار با ماشین‎ آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
۳- هنگام برخاستن ناگهانی از حالت نشسته یا خوابیده، باید احتیاط نمود.

گروه بارداری شربت لیسکانتین :

اطلاعاتی در مورد گروه بارداری لیسکانتین سافت ثبت نشده است.

هشدارهای بارداری شربت لیسکانتین :

اطلاعاتی در مورد هشدارهای بارداری شربت لیسکانتین سافت ثبت نشده است.

نکات پیش از مصرف شربت لیسکانتین:

اطلاعاتی در مورد نکات پیش از مصرف لیسکانتین سافت ثبت نشده است.

موارد منع مصرف شربت لیسکانتین :

اطلاعاتی در مورد موارد منع مصرف لیسکانتین سافت ثبت نشده است.

عوارض مصرف بیش از اندازه شربت  لیسکانتین :

اطلاعاتی در مورد عوارض مصرف بیش از اندازه لیسکانتین سافت ثبت نشده است.

فارماکودینامیک شربت لیسکانتین:

اطلاعاتی در مورد فارماکودینامیک لیسکانتین سافت ثبت نشده است.

مقدار مصرف شربت لیسکانتین :

الف) حالات تونیک – کلونیک (صرع بزرگ) صرع کانونی، صرع ناقص کمپلکس (سایکوموتور).
بزرگسالان و کودکان ۸ ساله و بزرگتر: از راه خوراکی، روزهای اول تا سوم، هر شب mg 125-100، روزهای چهارم تا ششم mg 125-100، دو بار در روز، روزهای هفتم تا نهم، mg 125-100 سه بار در روز و در روز دهم مقدار نگهدارنده mg 250 سه بار در روز مصرف می‌شود. ممکن است تا مقدار g 2 در روز نیاز باشد.

کودکان کوچکتر از ۸ سال: از راه خوراکی روزهای اول تا سوم هر شب mg 50، روزهای چهارم تا ششم، mg 50 دو بار در روز، روزهای هفتم تا نهم، mg 100 سه بار در روز و در روز دهم مقدار نگهدارنده mg 250 – 125 سه بار در روز مصرف می‌شود.

ب) لرزش خوش خیم خانوادگی (Benign familial tremor).
بزرگسالان: مقدار mg/day 750 در سه مقدار منقسم مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر شربت لیسکانتین :

اثر ضد تشنج: پریمیدون به عنوان یک داروی مضعف CNS غیر اختصاصی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد تشنج برای کنترل حملات تشنجی صرع بزرگ مقاوم و درمان تشنجات کانونی یا سایکوموتور به کار می‌رود. مکانیسم اثر دارو مشخص نیست. بخشی از فعالیت دارو ممکن است ناشی از فنوباربیتال (متابولیت فعال آن) باشد.

تداخل دارویی شربت لیسکانتین :

اثر بر آزمایشهای تشخیصی
پریمیدون ممکن است موجب بروز اختلال در نتایج آزمونهای عملکرد کبدی شود (افزایش یا کاهش).
ممکن است باعث کاهش Hgb و هماتوکریت و شمارش پلاکتی شود.

عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، آتاکسی، اختلالات هیجانی، سرگیجه حقیقی، تحریک پذیری مفرط، خستگی، پارانویا.
پوست: بثورات شبه سرخک.
چشم: دوبینی، نیستاگموس.
دستگاه گوارش: بی اشتهایی، تهوع، استفراغ.
ادراری – تناسلی: ناتوانی جنسی، پر ادراری.

خون: آنمی مگالوبلاستیک، ترومبوسیتوپنی.

توجه: در صورت بروز علائم حساسیت مفرط یا اختلال عملکرد کبدی، باید مصرف دارو قطع شود.

مسمومیت و درمان با شربت لیسکانتین :

تظاهرات بالینی: نشانه‌ها مانند مسمومیت با باربیتوراتها است و عبارت‌اند از ضعف تنفسی و CNS، از بین رفتن رفلکس‌ها، کاهش ترشح ادرار، تاکیکاردی، افت فشار خون، کاهش حرارت بدن، اغما (شوک ممکن است بروز کند).

درمان: حمایتی است. در بیماران هوشیار دارای رفلکس حلقی سالم، با شربت ایپکا بیمار وادار به استفراغ شده و به دنبال آن طی ۳۰ دقیقه مقادیر مکرر ذغال فعال تجویز می‌شود. در صورت عدم امکان القای استفراغ، باید معده را شستشو داد. قلیایی کردن ادرار و دیورز شدید ممکن است دفع دارو را تسریع کند. همودیالیز ممکن است ضروری باشد. علائم حیاتی و تعادل آب و الکترولیت بیمار پیگیری شود.

مکانیسم اثر شربت لیسکانتین:

فارماکوکینتیک

جذب: از مجرای گوش به راحتی جذب می‌شود. اوج غلظت سرمی دارو طی سه ساعت حاصل می‌گردد. فنوباربیتال بعد از چند روز درمان مداوم در پلاسما ظاهر می‌شود. در اغلب بررسی های آزمایشگاهی فنوباربیتال و پریمیدون هر دو در پلاسما شناسایی می‌شوند. غلظت درمانی پریمیدون mcg/ml 12-5 و فنوباربیتال mcg/ml 30-10 است.

پخش: به طور گسترده در سر تا سر بدن انتشار می‌یابد.

متابولیسم: در کبد به طور آهسته به فنیل اتیل مالونامید (PEMA) و فنوباربیتال متابولیزه می‌شود. PEMA متابولیت اصلی است.

دفع: از طریق ادرار دفع می‌شود. مقادیر زیادی از دارو در شیر ترشح می‌شود. نیمه عمر دارو ۱۵-۵ ساعت است.

موارد منع مصرف و احتیاط شربت لیسکانتین :

تداخل دارویی
الکل و سایر داروهای مضعف CNS، از جمله ضد دردهای مخدر، موجب افسردگی شدید در بیمارانی می‌شود که پریمیدون مصرف می‌کنند.
کاربامازپین و فنی توئین ممکن است اثرات پریمیدون را کاهش داده و تبدیل آن به فنوباربیتال را افزایش دهند. برای جلوگیری از بروز مسمومیت، غلظت سرمی دارو پیگیری گردد.

استازولامید ممکن است باعث کاهش سطح پریمیدون شود.
پریمیدون ممکن است باعث کاهش اثر ضد بارداری‌های هورمونی شود.
پریمیدون ممکن است باعث کاهش اثر متوپرولول و پروپرانولول شود و افزایش دوز بتابلوکر ممکن است ضروری باشد.

اطلاعات دیگر شربت لیسکانتین :

طبقه‌بندی فارماکولوژیک: آنالوگ باربیتورات.
طبقه‌بندی درمانی: ضد تشنج.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده D
نام‌های تجاری: Apo – Primidone, Liskantin

ملاحظات اختصاصی شربت لیسکانتین:

علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی باربیتوراتها، رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌شود:

۱ – شمارش کامل سلولهای خونی و آزمونهای عملکرد کبد هر شش ماه انجام شود.

۲ – قطع ناگهانی مصرف پریمیدون ممکن است موجب بروز صرع مداوم شود. مقدار مصرف دارو باید به تدریج کاهش یابد.

۳ – باربیتوراتها انجام فعالیتهای نیازمند هوشیاری، مانند رانندگی، را مختل می‌سازند.

نکات قابل توصیه به بیمار

۱ – دارو را طبق دستور مصرف کنید.

۲ – از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل و تسکین بخشهای دیگر خودداری کنید، زیرا ممکن است موجب بروز ضعف اضافی CNS شود.

۳ – در صورت بروز علائم و نشانه‌های عوارض جانبی، به پزشک اطلاع دهید.

۴ – قطع مصرف دارو یا تغییر مقدار آن باید با دستور پزشک انجام شود.

۵ – باربیتوراتها ممکن است داروهای خوراکی جلوگیری کننده از بارداری را بی اثر سازند. بنابراین، از روش دیگر جلوگیری از بارداری استفاده کنید.

۶ – کارت شناسایی پزشکی که نشانگر بیماری صرع و نام داروهای مصرفی شماست، به همراه داشته باشید.

مصرف در سالمندان: مقدار مصرف در بیماران سالخورده باید کاهش یابد. این بیماران مبتلا به کاهش عملکرد کلیه هستند.
مصرف در کودکان: پریمیدون ممکن است موجب تحریک پذیری مفرط کودکان کوچکتر از ۶ سال شود.
مصرف در شیردهی: مقادیر قابل توجهی از پریمیدون در شیر ترشح می‌شود. شیردهی در دوران مصرف دارو توصیه نمی‌شود.

اشکال دارویی شربت لیسکانتین :

Tablet: 250mg
Suspension: 125, 250 mg/5ml

اطلاعات دیگرشربت لیسکانتین :

طبقه‌بندی فارماکولوژیک: آنالوگ باربیتورات.
طبقه‌بندی درمانی: ضد تشنج.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده D
نام‌های تجاری: Apo – Primidone, Liskantin

ملاحظات اختصاصی شربت لیسکانتین :

علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی باربیتوراتها، رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌شود:

۱ – شمارش کامل سلولهای خونی و آزمونهای عملکرد کبد هر شش ماه انجام شود.
۲ – قطع ناگهانی مصرف پریمیدون ممکن است موجب بروز صرع مداوم شود. مقدار مصرف دارو باید به تدریج کاهش یابد.
۳ – باربیتوراتها انجام فعالیتهای نیازمند هوشیاری، مانند رانندگی، را مختل می‌سازند.

نکات قابل توصیه به بیمار

۱ – دارو را طبق دستور مصرف کنید.
۲ – از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل و تسکین بخشهای دیگر خودداری کنید، زیرا ممکن است موجب بروز ضعف اضافی CNS شود.
۳ – در صورت بروز علائم و نشانه‌های عوارض جانبی، به پزشک اطلاع دهید.
۴ – قطع مصرف دارو یا تغییر مقدار آن باید با دستور پزشک انجام شود.
۵ – باربیتوراتها ممکن است داروهای خوراکی جلوگیری کننده از بارداری را بی اثر سازند. بنابراین، از روش دیگر جلوگیری از بارداری استفاده کنید.
۶ – کارت شناسایی پزشکی که نشانگر بیماری صرع و نام داروهای مصرفی شماست، به همراه داشته باشید.

مصرف در سالمندان: مقدار مصرف در بیماران سالخورده باید کاهش یابد. این بیماران مبتلا به کاهش عملکرد کلیه هستند.
مصرف در کودکان: پریمیدون ممکن است موجب تحریک پذیری مفرط کودکان کوچکتر از ۶ سال شود.
مصرف در شیردهی: مقادیر قابل توجهی از پریمیدون در شیر ترشح می‌شود. شیردهی در دوران مصرف دارو توصیه نمی‌شود.

دسته دارویی شربت لیسکانتین :

جزو داروهای ضد صرع

موارد مصرف:

این دارو در درمان حملات تشنجی تونیک – کلونیک (صرع بزرگ)، میوکلونیک شبانه، حملات سنجی پیچده و ساده‌ مصرف می‌شود.

مکانیسم و نحوه اثر:

اگرچه پریمیدون در بدن به فنوباربیتال تبدیل می‌شود، اما مکانیسم اثر پریمیدون احتمالاً شبیه فنی‌توئین است.

موارد منع مصرف پریمیدون:

این دارو در پورفیری یا سابقه‌ ابتلاء به آن نباید مصرف شود.

هشدارها و اخطار در مصرف پریمیدون:

در صورت وجود اختلال عملکرد کبد یا کلیه و بیماری تنفسی مانند آسم یا آمفیزم باید با احتیاط فراوان تجویز شود.

عوارض جانبی احتمالی مصرف پریمیدون(لیسکانتین) :

خواب آلودگی ، عدم تعادل، تهوع، اختلالات بینایی و بثورات جلدی، بخصوص در شروع درمان بروز می‌کند. و معمولاً با ادامه درمان برگشت‌پذیر هستند. سایر عوارض دارو شامل افسردگی، تحرک پذیری، بیقراری و اغتشاش شعور در سالمندان ،‌هیجانات و فعالیت زیاد و غیر عادی در کودکان و آنمی‌مگالوبلاستیک هستند.

تداخل های دارویی :

این دارو غالباً‌ غلظت پلاسمایی کاربامازپین،کلونازپام، فنی توئین و والپروات و در مواردی اتوسوکسیماید را کاهش می‌دهد. این دارو موجب افزایش متابولیسم وارفارین، داروهای ضد افسردگی‌سه حلقه‌ای ، دیگوکسین، کورتیکوسترئید‌ها، سیکلوسپورین،

داروهای ضد بارداری خوراکی و تئوفیلین شده و در نتیجه اثرات این داروها را کاهش می‌دهد. داروهای ضد افسردگی و ضد جنون با کاهش آستانه تشنج، با اثرات تشنجی این دارو مقابله می‌کنند. این دارو اثر وراپامیل و دیلتیازم و احتمالاً‌ نیفدیپین را کاهش می‌دهد. اثرات این دارو در صورت مصرف همزمان با فورازولیدون و پروکاربازین، ممکن است طولانی‌گردد.

نکات قابل توجه در مصرف شربت لیسکانتین:

۱. از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز‌شود. قطع مصرف این دارو باید به تدریج و طی چند ماه انجام شود.
۲. در طول مصرف این دارو، از مصرف داروهای الکل و سایر داروهای مضعف CNS باید خودداری شود.
۳. هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.
۴. هنگام برخاستن ناگهانی از حالت نشسته یا خوابیده باید احتیاط نمود.
۵. دوره درمان با دارو باید کامل شود.
۶. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود. مگر اینکه تا زمان مصرف نوبت بعدی کمتر از

یکساعت باقی مانده باشد. از دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی نیز باید خودداری شود.

اشکال دارو:

۱- قرص

۲- شربت

این دارو در ایران هم به صورت ایرانی وهم خارجی وجو دارد.نوع خارجی آن با برند لیسکانتین واز کارخانه دسی تین موجود می باشد.

قیمت نوع خارجی آن هربسته قرص ۱۰۰ع ۱۴هزار تومان برای مصرف کننده می باشد و قیمت شربت لیسکانتین هم ۱۵۳۵۰تومان می باشد.(البته اگه الان شربتش گیرتون بیاد).

موارد مصرف پیریمیدون

این در درمان حملات تشنجی تونیک – کلونیک (صرع بزرگ)، میوکلونیک شبانه، حملات سنجی پیچده و ساده‌ مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر پیریمیدون
کاهش قابلیت تحریک نورونی و افزایش آستانه تشنج.
پریمیدون به دو ترکیب فعال متابولیزه می شود؛ فنیل اتیل مالونامید (فعالیت فنوباربیتال را افزایش می دهد) و فنوباربیتال.
فارماکوکینتیک پیریمیدون

جذب: کامل
فراهمی زیستی : بیش از ۹۰%
پیک سرمی : ۹-۰.۵ ساعت
اتصال به پروتئین : کمتر از ۲۰%

متابولیسم : کبدی (تبدیل به متابولیت های فعال فنوباربیتال و فنیل اتیل مالونامید)
نیمه عمر: ۱۶-۵ ساعت (فنوباربیتال ۱۵۰-۵۰ ساعت، فنیل اتیل مالونامید ۵۰-۱۶ ساعت)
دفع : ادرار (۶۵- ۱۵ % به صورت دست نخورده و باقی مانده آن به صورت متابولیت فعال دفع می شود.)

منع مصرف پیریمیدون

این دارو در پورفیری یا سابقه‌ ابتلاء به آن نباید مصرف شود.

عوارض جانبی پیریمیدون

سیستم اعصاب مرکزی: آتاکسی، خواب آلودگی، اختلال عاطفی، خستگی، تحریک پذیری شدید، میل به خودکشی، سرگیجه
پوستی: راش شبیه به دانه های سرخک و سرخچه
گوارشی: بی اشتهایی، تهوع، استفراغ

ادراری تناسلی: ضعف جنسی
هماتولوژی و انکولوژی: آگرانولوسیتوز، گرانولوسیتوپنی، آنمی مگالوبلاستیک( ایدیوسنکراتیک)، آپلازی خالص گلبول قرمز، هایپوپلازی گلبول قرمز
چشمی: دوبینی، نیستاگموس (حرکت غیرارادی چشم)

تداخلات دارویی پیریمیدون

مشخصات کلی تداخل:

-القاکننده CYP1A2 (خفیف)
-القاکننده CYP2B6(جدی)
-اقاکننده CYP2C8(خفیف)
-القاکننده CYP2C9 (خفیف)
-القاکننده CYP2C19 (جدی)
-القاکننده CYP2E1 (خفیف)
-القاکننده CYP3A4 (جدی)
-القاکننده UGT1A1
-القاکننده UGT2B4
-داروهای ضد صرع
-سرکوب کننده CNS
-افزایش دهنده کلیرانس هورمون های تیروئیدی
-امکان ایجاد تداخل با ترکیبات حساس به PH ادرار

کاهش سطح پریمیدون توسط داروها:

مهارکننده های کربنیک انهیدراز، فولیک اسید، فوس فنی توئین، کلسیم لوکوورین- لوولوکوورین، لوومفولات، مفلوکین، متیل فولات، میانسرین، مولتی ویتامین مینرال (با ADEK، فولات، آهن)، ارلیستات، فنی توئین، پیریدوکسین، مشتقات ریفامایسین

افزایش سطح داروها توسط پریمیدون :
اتانول، آزلاستین (بینی)، باربیتورات ها، بنزهیدروکدون، بلونانسرین، داروهای کاهنده ی فشار خون، برکسانولون، بوپرنورفین، کلاریترومایسین، سرکوب کننده های CNS، کدئین، دوکسرکلسیفرول، فنتانیل، فلونیترازپام، هیدروکدون، ایفوسفامید،

لورلاتینیب، متوتریمپپرازین، متوکسی فلوران، متیروزین، آگونیست های اوپیوئید، ارفنادرین، اکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامی پکسول، روپینیرول، روتیگوتین، SSRI ها، سوفنتانیل، سولتیام، سوورکسانت، تالیدومید، تیوتپا، ترادامادول، فرآورده های والپروات، زولپیدم

افرایش اثرات پریمیدون توسط داروها :

آلیزاپرید، برومونیدین(موضعی)، بروموپراید، برمپریدول، کانابیدیول، کانابیس، مهارکننده های کربنیک انهیدراز، کلرامفنیکل(سیستمیک)، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، کلاریترومایسین، کوزینتروپین، دکس متیل فندیت، دیمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین،

درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، فلبامات، هیدروکسی زین، کاوا کاوا، لترموویر، لفوکسیدین، منیزیم سولفات، متوتریمپرازین، متیل فنیدیت، میانسرین، ماینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اکسوممازین، پرامپانل، سدیم اکسیبات، سوماتوستاتین استات، تترا هیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تریمپرازین، فرآورده های والپروات

تداخل با غذا :
رژیم غذایی کم پروتئین، منجر به افزایش طول اثر پریمیدون می شود.

هشدار ها شربت لیسکانتین :

۱- پایش سطح سرمی پریمیدون و متابولیت فعال آن(فنوباربیتال)
۲- وضعیت نورولوژیک بیمار و بررسی پاسخ درمانی ( بررسی نوع تشنج، دفعات، شدت و فاصله حملات )
۳- پایش CBC، سرم کراتینین و پانل متابولیک بیمار در ابتدای درمان و سپس هر ۶ ماه یکبار

۴- پایش سطح سرمی فولات به ویژه در زمان بارداری و تجویز مکمل فولیک اسید در سه ماهه اول بارداری
۵- بررسی از نظر امکان کاهش ویتامین K و نیاز به تجویز مکمل ویتامین K به مادر و نوزاد.
۶- پایش از نظر وجود علائم افسردگی، افکار خودکشی و تغییرات خلقی

– هنگام قطع درمان، دوز دارو به تدریج کاهش داده شود.
– نکات ایمنی در مواجهه با حملات تشنج به بیمار آموزش داده شود.

توصیه های دارویی شربت لیسکانتین 

۱. از قطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز‌شود. قطع مصرف این دارو باید به تدریج و طی چند ماه انجام شود.
۲. در طول مصرف این دارو، از مصرف داروهای الکل و سایر داروهای مضعف CNS باید خودداری شود.
۳. هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، باید احتیاط نمود.

۴. هنگام برخاستن ناگهانی از حالت نشسته یا خوابیده باید احتیاط نمود.
۵. دوره درمان با دارو باید کامل شود.
۶. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود. مگر اینکه تا زمان مصرف نوبت بعدی کمتر از یکساعت باقی مانده باشد. از دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی نیز باید خودداری شود.

مطالب پیشنهادی :
قیمت شربت لیسکانتین
شربت لیسکانتین ویکی پدیا
قیمت شربت لیسکانتین خارجی
قطع شربت لیسکانتین
شربت لیسکانتین از کجا بگیرم
خرید اینترنتی شربت لیسکانتین

این دارو تاییدیه FDA  را دارد.

نحوه خرید از داروخانه دکتر هنگامه سلیمانی.

با ما تماس بگیرید